USS Charleston (C-2)
Klasa | |
---|---|
Historia | |
Stocznia |
Union Iron Works, San Francisco |
Początek budowy |
20 stycznia 1887 |
Wodowanie |
19 lipca 1888 |
US Navy | |
Wejście do służby |
26 grudnia 1889 |
Zatonął |
2 listopada 1899 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
3730 t (pełna 4200 t) |
Długość |
97,54 m |
Szerokość |
14,01 m |
Zanurzenie |
5,64 m |
Materiał kadłuba |
stal |
Napęd | |
sześć kotłów, dwa silniki parowe o łącznej mocy 7650 KM, napędzająca dwie śruby | |
Prędkość |
18,9 węzła |
Uzbrojenie | |
2 działa 203 mm 6 dział 152 mm 4 działa 57 mm 2 działa 47 mm | |
Załoga |
300 |
USS Charleston – amerykański krążownik pancernopokładowy, który wszedł do służby w amerykańskiej marynarce wojennej w 1889 roku. Zatonął po wejściu na rafę w pobliżu Luzonu w 1899 roku.
Projekt i budowa
[edytuj | edytuj kod]3 marca 1885 roku podjęto decyzję o budowie okrętów, wśród których był nowy typ krążownika, który miał powstać w oparciu o projekt zakupiony w brytyjskiej stoczni. Projekt bazował na zbudowanym w 1885 roku dla Japonii krążowniku „Naniwa”. Budowa okrętu rozpoczęła się 20 stycznia 1887 roku w stoczni Union Iron Works w San Francisco. Wodowanie okrętu nastąpiło 19 lipca 1888 roku, wejście do służby 26 grudnia 1889 roku[1].
Służba
[edytuj | edytuj kod]Po wejściu do służby „Charleston”, w kwietniu 1890 roku został okrętem flagowym Eskadry Pacyfiku i operował w rejonie wschodniego Pacyfiku. W styczniu 1891 roku przewiózł z San Francisco na Hawaje ciało króla Hawajów Kalākaua[2]. Pomiędzy sierpniem a grudniem 1891 roku okręt był jednostką flagową Eskadry Azjatyckiej. Następnie do października 1892 roku ponownie wchodził w skład Eskadry Pacyfiku. W lutym 1893 roku okręt dotarł na wschodnie wybrzeże Stanów Zjednoczonych, gdzie 26 kwietnia wziął udział w paradzie morskiej w pobliżu Nowego Jorku, w ramach wystawy światowej w Chicago. W 1894 roku okręt powrócił do Eskadry Azjatyckiej. 27 lipca 1896 roku, po powrocie do San Francisco okręt został wycofany ze służby[2].
Wojna amerykańsko-hiszpańska
[edytuj | edytuj kod]Po wybuchu wojny amerykańsko-hiszpańskiej, 5 maja 1898 roku, „Charleston” ponownie wszedł do służby i udał się na Hawaje, skąd na czele trzech jednostek transportujących żołnierzy, udał się do Guam w celu zdobycia tej należącej do Hiszpanii wyspy. 21 czerwca wyspa poddała się Amerykanom, a jej garnizon składający się z 59 osób został wzięty do niewoli. 30 czerwca 1898 roku, okręt dołączył do sił blokujących Zatokę Manilijską. 13 sierpnia brał udział w ostrzale Manili, co przyczyniło się do upadku bronionego przez siły hiszpańskie miasta. Przez kolejne miesiące okręt wspierał siły amerykańskie walczące z filipińskimi powstańcami[2].
2 listopada 1899 roku „Charleston” wszedł na rafę i zatonął w rejonie Luzonu[2][1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Chesneau 1979 ↓, s. 151.
- ↑ a b c d Dictionary of american fighting ships vol II ↓, s. 82.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dictionary of american fighting ships vol II. Washington: Navy department office of the chief of naval operations, naval history division, 1963.
- USS CHARLESTON (Cruiser No. 2). navsource. [dostęp 2021-10-23]. (ang.).
- Roger Chesneau: Conway's All the World's Fighting Ships, 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 0-85177-133-5.