Przejdź do zawartości

USS Charleston (C-2)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Charleston
Ilustracja
Klasa

krążownik pancernopokładowy

Historia
Stocznia

Union Iron Works, San Francisco

Początek budowy

20 stycznia 1887

Wodowanie

19 lipca 1888

 US Navy
Wejście do służby

26 grudnia 1889

Zatonął

2 listopada 1899

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

3730 t (pełna 4200 t)

Długość

97,54 m

Szerokość

14,01 m

Zanurzenie

5,64 m

Materiał kadłuba

stal

Napęd
sześć kotłów, dwa silniki parowe o łącznej mocy 7650 KM, napędzająca dwie śruby
Prędkość

18,9 węzła

Uzbrojenie
2 działa 203 mm
6 dział 152 mm
4 działa 57 mm
2 działa 47 mm
Załoga

300

USS Charlestonamerykański krążownik pancernopokładowy, który wszedł do służby w amerykańskiej marynarce wojennej w 1889 roku. Zatonął po wejściu na rafę w pobliżu Luzonu w 1899 roku.

Projekt i budowa

[edytuj | edytuj kod]

3 marca 1885 roku podjęto decyzję o budowie okrętów, wśród których był nowy typ krążownika, który miał powstać w oparciu o projekt zakupiony w brytyjskiej stoczni. Projekt bazował na zbudowanym w 1885 roku dla Japonii krążowniku „Naniwa”. Budowa okrętu rozpoczęła się 20 stycznia 1887 roku w stoczni Union Iron Works w San Francisco. Wodowanie okrętu nastąpiło 19 lipca 1888 roku, wejście do służby 26 grudnia 1889 roku[1].

Służba

[edytuj | edytuj kod]
Załoga krążownika USS „Charleston”.
Pocisk artyleryjski wystrzelony z krążownika USS „Charleston”.

Po wejściu do służby „Charleston”, w kwietniu 1890 roku został okrętem flagowym Eskadry Pacyfiku i operował w rejonie wschodniego Pacyfiku. W styczniu 1891 roku przewiózł z San Francisco na Hawaje ciało króla Hawajów Kalākaua[2]. Pomiędzy sierpniem a grudniem 1891 roku okręt był jednostką flagową Eskadry Azjatyckiej. Następnie do października 1892 roku ponownie wchodził w skład Eskadry Pacyfiku. W lutym 1893 roku okręt dotarł na wschodnie wybrzeże Stanów Zjednoczonych, gdzie 26 kwietnia wziął udział w paradzie morskiej w pobliżu Nowego Jorku, w ramach wystawy światowej w Chicago. W 1894 roku okręt powrócił do Eskadry Azjatyckiej. 27 lipca 1896 roku, po powrocie do San Francisco okręt został wycofany ze służby[2].

Wojna amerykańsko-hiszpańska

[edytuj | edytuj kod]

Po wybuchu wojny amerykańsko-hiszpańskiej, 5 maja 1898 roku, „Charleston” ponownie wszedł do służby i udał się na Hawaje, skąd na czele trzech jednostek transportujących żołnierzy, udał się do Guam w celu zdobycia tej należącej do Hiszpanii wyspy. 21 czerwca wyspa poddała się Amerykanom, a jej garnizon składający się z 59 osób został wzięty do niewoli. 30 czerwca 1898 roku, okręt dołączył do sił blokujących Zatokę Manilijską. 13 sierpnia brał udział w ostrzale Manili, co przyczyniło się do upadku bronionego przez siły hiszpańskie miasta. Przez kolejne miesiące okręt wspierał siły amerykańskie walczące z filipińskimi powstańcami[2].

2 listopada 1899 roku „Charleston” wszedł na rafę i zatonął w rejonie Luzonu[2][1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Dictionary of american fighting ships vol II. Washington: Navy department office of the chief of naval operations, naval history division, 1963.
  • USS CHARLESTON (Cruiser No. 2). navsource. [dostęp 2021-10-23]. (ang.).
  • Roger Chesneau: Conway's All the World's Fighting Ships, 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 0-85177-133-5.